Mimozami jesień się zaczyna...

 

 

Witajcie, apsik!!!

 

 

to od czego by tu zacząć?

może od tego, że DZIĘKUJĘ za Wasze dobre słowo pod ostatnim postem...
wałek ścienny przywrócił Wam dziecięce wspomnienia, aż miło...

niestety mój remont stanął w martwym punkcie,

 prace w pracowni, a teraz kaszel i katar zatrzymały mnie w pół drogi...

ale obiecuję, że jak tylko ruszę do przodu, zaraz Wam wszystko pokażę...

Mamy JESIEŃ...

  choć tak pięknie o niej piszecie, ja nie przepadam za nią...
wiatry, deszcze i chłód jakoś nie napawają mnie optymizmem...a teraz ta choroba...
no cóż koniec tych marudzeń, leżę w łóżku i przynajmniej
nadrabiam zaległości w przeglądaniu Waszych wpisów, a dla Tych, którzy tęskną za różanymi tworami przygotowałam kilka moich papierowych nowości...

 

 

 

" Serce tak ciche, jak wiatr z muszelki
daj mi o Panie - Boże mój wielki
daj mi też święte rączki i nóżki,
żeby trzymały się Twojej dróżki"

 

 

" Powodzenia w dorosłym życiu..."

         

       

       

               

         

           

            

 

" Zapraszamy Sz. P...

na świętowanie..."

 

 

 

 

 

" Tylko Miłość potrafi zatrzymać czas..."

 

 

"Już mi niosą suknie z welonem

już cyganie czekają z muzyką

koń do taktu zamiata ogonem

Mendelsonem stukają kopyta..."

 

" Dziecko to dar od Boga"

 

 

 Myślę, że teraz długie, jesienne wieczory pozwolą mi częściej spotykać się z Wami:)

 

Buziaki:)

Aga z Różanej

 

 

 

 



Wszystko stanęło na głowie...

Witajcie:)

ale tu pajęczyna a fuj, a fuj...

poczekajcie trochę poodgarniam i już Wam wszystko opowiadam...

po akcji z tarasem, czyli moją Cichością tak mnie wzięło na remonty, że mój M wpadł w panikę...

miały być wakacje i urlop, a wszystko stanęło na głowie...

remont w naszym domeczku miał być już rok temu, ale, że Różana Pracownia  ruszyła pełną parą to remont przeszedł koło nosa...

 tak minął rok i zaczęłam " urabiać" błagalnym tonem i oczami kota ze Shreka mojego M, wygłaszając orędzie do Jego sumienia, poczuł się chyba bardzo osaczony i poddał się!!!:) 

tak nasze wspólne wakacje musieliśmy odłożyć, bo zapowiadał się niemały wydatek...

 od początku sierpnia zakasaliśmy rękawy i razem z moim Bratem ruszyliśmy ku zmianom...

w mojej głowie był jeden plan:

mały, biały domeczek  jak u Babuni, więc musiałam kilka "mostów pokonać", by przedłożyć swoje racje...

tak wyglądał obraz naszego domu w trakcie bitwy remontowej...

takie cuda odkryliśmy po zerwaniu tapety...

paleta barw z przed 40 lat:)

żeby nie było łatwo, upał prawie 40 stopni osłabiał nasze prace, wieczorami

wszyscy padaliśmy jak muchy, ale rankiem byliśmy zwarci i gotowi do dalszej walki...

Mój M z moim kochanym Braciszkiem kuli ściany, malowali, a  ja oprócz zamówień jakie napływały do Różanej Pracowni przerabiałam moje stare mebelki, przecierałam, ozdabiałam i cały czas planowałam dalsze prace jako samozwaniec kierujący grupą hi hi hi...

było ciężko, ale z dnia na dzień dom zmieniał się coraz bardziej...

oto sprawca moich nieprzespanych nocy:)

 wałek i cały sprzęt jest bardzo, bardzo, bardzo vintage, ma ok 30 lat, więc jego sprawność troszeczkę kulała i nie było łatwo...

a przypomniało mi się o nim jakiś czas temu, kiedy

 Kasia z cat-arzyna

  opisała na swoim blogu małe zmiany jakie poczyniła w swoim pięknym domu,  wykorzystała możliwości jakie daje posiadanie takiego oto sprzętu...

pamiętałam, że takie szlaczki królowały w moim domu bardzo, bardzo dawno i miałam rację, na strychu pośród starych rupieci nikomu niepotrzebnych, mój Brat znalazł całą torbę takich oto wałków, niestety piękny w róże był już popękany, więc wybrałam właśnie ten...



oto wielki skrót efektu końcowego...

iście vintage ściana:)

resztę pokażę Wam za jakiś czas...

...

pamiętacie jak remontowaliśmy pokój naszej Jagi, gdzie na ścianach pojawiła się stara cegła, którą pomalowaliśmy na biało, tym razem skusiliśmy się na kawałek ściany w przedpokoju...

kolor pozostał naturalny, bo niemiałabym sumienia go tutaj malować, mój M zakonserwował ją specjalnym preparatem, by nie straciła koloru, idealnie wkomponowała się do belek jakie podwiesiliśmy na suficie.

Belki są solidne, bo z drewna przetartego i pobielonego przeze mnie...

...

dziś nadal jest dużo rzeczy do wykończenia i zanim mój mały, biały domeczek będzie takim jaki sobie wymarzyłam, muszę uzbroić się w cierpliwość i jeszcze dużo włożyć serca, ale o tym już innym razem...

Pozdrawiam Was bardzo gorąco i mam nadzieję, że nie zapomniałyście o Różanej...

muszę się Wam pochwalić, że od jakiegoś czasu Różana Ławeczka jest również na Instagramie

 tutaj

Buziaki

Aga z Różanej