" Oszaleli Anieli, cali w bieli od chmur..."

My maleńcy na ziem

chłodu mgłą otuleni

jak płomyki,szarudze na złość

kiedy dom z naszych dłoni

ciepłe słowa ochroni

by nam serca nie zmarzły na kość

Aż nam niebo odpowie

że świat stanął na głowie

gdy nam nowy zaczyna się wiek

Oszaleli anieli, cali w bieli od chmur

gdy na ziemie spłynęli, niby śnieg białych piór

i jak ziemia szeroka, wszędzie nowa epoka

oszaleli anieli, anieli

Witajcie:)

jak to jest, im mniej myślisz tym więcej kotłuje się w tej głowie:)
plany, planiki, może tak, a może lepiej będzie tak...:)
czas ucieka, a ja wciąż w lesie...

dziś będzie o Anielicach ...

wszystkie są wycięte przez mojego M, który wykazuje wielką miłość do
moich projektów ha ha ha ...
śmieję się, bo czasami brak mu cierpliwości...
a może tak, a może lepiej będzie tak...brak mojego
zdecydowania, chyba wyprowadziłby każdego z siebie:)
ja kocham sęki, mój M lubi gładkości,
ja wolę, by drewno żyło, mój M próbuje je ogładzić...
i tak wygląda nasza praca zespołowa, ale i tak się kochamy :)

kawał dechy, wycięte z niej skrzydła, potem głowa i efekt gotowy,

każda deska po przemalowaniu jest przetarta, aż do bólu...

mój Anioł wisi nad drzwiami wejściowymi i wita moich Gości...

kolejna Anielica to moja faworyta...

szarości i srebro, pięknie komponują się z anielską bielą...

pomyślałam również o Aniele Stróżu, który chroniłby nasz dom...

stąd Anioł z często spotykanym na Różanej cytatem...

nazwałam go Aniołem-lampionem

Anioł ma wielkie stopy, więc potrafi stać, ma również zawieszkę, by zawisnąć...

stabilna stopa utrzyma mały ogarek, by wieczorem przyświecał nam napis...

pomyślałam również o naszych pociechach...

każde Dziecię powinno mieć własnego Anioła Stróża...

oto Anielica  dla Zosi...

to już w ramach prezentu na zbliżające się Święta:)

ponieważ dzisiaj tyle o Aniołach, to

pokażę Wam

niespodziankę, którą wyciął mój M jeszcze latem...

tak, tak latem...wiele jest takich prac, których nie zdążyłam Wam pokazać...

dzisiaj jednak poprawiam się i oto jest Różana Panienka:) 

historia Jej jest krótka...

Wiecie, że nie potrafię szyć...no cóż tildy nie dla mnie, ale

czyż nie można stworzyć istoty do niej podobnej:)

tak świat ujrzała Różana Panienka (pamiętacie bajkę o Makowej Panience:))

każda taka lala może mieć własne imię...

 a, że Panienka ma małe skrzydełka to zaliczam ją również do Anielic

moim nowym patentem na "gołe" głowy Anielic są przeplatane chałki, ulubiona fryzura

moich dziecięcych lat ha ha ha ...

pamiętam takie zdjęcie z moje Komunii Świętej:):):)

A tak zupełnie na koniec...

DZIĘKUJĘ za komentarze, za nowych obserwatorów i za to, że Jesteście...:)

ponieważ wzmożony ruch przed świętami, więc i Różana Ławeczka też będzie częściej...

mam nadzieję, że się Wam nie przejem ha ha ha ...

Buziaki:)

Aga z Różanej...