Przecież ten płat powietrza pamięta
Twój kształt
Nie odchodzi się bez śladu
Zaciek
Skrzep ciepła
Mały atom ciężaru...
Nikt już tam nie stoi
Czasami przecinają to miejsce
Czarnoskrzydłe jaskółki
Śnieg wiruje w przestrzeni
Jakby zawsze była pusta
A w mojej pamięci
Białe płatki moczą kołnierz
I ramiona szarej kurtki
Wiatrem podszytej
I tym pragnieniem
Żeby istnieć zawsze
Hanna Kowalewska - Miejsce
Witajcie:)
...
jak dobrze pomilczeć i choć na chwilę zatrzymać się...
groby Naszych Bliskich przypominają nam o drugiej stronie Naszego istnienia...
DOKĄD TAK BIEGNIESZ CZŁOWIECZE...?
zdaje się krzyczeć figura Anioła, po co , na co?
a My nawet nie potrafimy odpowiedzieć, bo
zawsze w naszej głowie kłębią się myśli, które walczą ze sobą ...
a Nasza Dusza?
Ona tylko wzdycha...
...
...
jak dobrze pomilczeć i choć na chwilę zatrzymać się...
groby Naszych Bliskich przypominają nam o drugiej stronie Naszego istnienia...
DOKĄD TAK BIEGNIESZ CZŁOWIECZE...?
zdaje się krzyczeć figura Anioła, po co , na co?
a My nawet nie potrafimy odpowiedzieć, bo
zawsze w naszej głowie kłębią się myśli, które walczą ze sobą ...
a Nasza Dusza?
Ona tylko wzdycha...
...
...
...a teraz wyciszmy swoje emocje i powspominajmy Tych, którzy byli dla Nas, a już Ich nie ma..
ja pamiętam o moim Aniele, który i tym razem mnie nie zawiódł i przyniósł
dobrą nowinę, ale o tym już niedługo...
Piękny wiersz. Zgadzam się z Twoimi słowami. Dobrze, że mamy takie święto jak Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny, w którym wszyscy zabiegani ludzie mogą się na chwilę zatrzymać, wyciszyć i może pomyśleć o tym co jest ważne w życiu. Pozdrawiam Cię ciepło :))
OdpowiedzUsuńI oto chodzi, w takim dniu nie trzeba słów, trzeba ciszy...
Usuńpozdrawiam :)
tak czesto zalatani nie myslimy co po tamtej stronie...
OdpowiedzUsuńMoże i dla nas dobrze...tylko musimy pamiętać, bo pamięć jest naszym duchowym przyjacielem...ona pamięta i złe i te dobre rzeczy tak jak przyjaciel...
Usuńpozdrawiam :)
Ja to chyba w druga stronę przeginam, bo częściej myślę co po tamtej stronie niż co po tej?? Ale to pewnie dlatego, że po tamtej stronie jest najukochańszy Tata...życie tutaj to przeciez tylko chwilka:-) uściski Kochana!!!
OdpowiedzUsuńZ czasem i z wiekiem dorastamy do tych myśli...mój Tato też jest po tamtej stronie już 13 lat i bardzo mi go brakuje...
Usuńpozdrawiam :)
bardzo ładne stroiki ;)
OdpowiedzUsuńDziękuję :) i pozdrawiam:)
UsuńWłaśnie dokąd? tak śpieszymy, pozdrawiam ciepło Dusia [ dzięki za głosik]
OdpowiedzUsuńDokąd? Tam gdzie nigdy nie zdążymy, bo zawsze będzie coś co nas oddali...a nam jest wygodniej gonić...
Usuńpozdrawiam :)
Dokąd? Gdy tracimy najbliższą osobę w swoim życiu wtedy zaczynamy zwalniać, bo już nic nie jest takie same i tylko pytanie w uszach brzmi po co to wszystko? Pozdrawiam cieplutko:)
OdpowiedzUsuńTak jak mówisz po co?
UsuńPozdrawiam :)
Ostatnio stojąc na grobami moich bliskich właśnie o tym myślałam. Po co nam to wszystko, ta cała gonitwa, ten ciągły brak czasu na wszystko i dla wszystkich. Przecież tam, na drugą stronę nie zabierzemy nic z materialnych rzeczy.
OdpowiedzUsuńO wiele ważniejsze są te rzeczy i uczynki, które gromadzimy tutaj na ziemii dla swojej duszy. Pozdrawiam serdecznie :)
Twoje prace jak zwykle przepiękne.
...a ostatnio o tym mówiłyśmy. ..to co mamy tutaj to nasza rodzina, reszta się nie liczy...
Usuńpozdrawiam :)
Agnieszko użyłaś pięknych słów....skierowanych w ten szczególny dzień....Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńAgatko tak pomyślałam sobie, że im mniej tekstu, tym bardziej wymownie..i tak też się odbyło...po co puste frazy. ..lepiej zamyślić się przez chwilę...
UsuńPozdrawiam :)
Oj Aguś... myślimy, myślimy o wszystkim i o niczym zarazem... Za szybkie jest tempo naszego życia, za mało w nim mądrego wykorzystywania każdego dnia...
OdpowiedzUsuńOj tak to święta racja...
UsuńPozdrawiam :)
...
OdpowiedzUsuńwianki piękne!!a ta kompozycja z białymi różami...cudna!!
Dziękuję :) starałam się, ponieważ to była moja pierwsza kompozycja na stelażu robionymi przez mojego M i mnie...
Usuńbuziaki :)
Wspaniale, że sama wykonałaś te wianki:) Prawdziwe serce złożone na grobie. Pozdrowienia
OdpowiedzUsuńDziękuję :) natura jest mi zdecydowanie bliższa od plastiku:)
UsuńBUZIAKI :)
Cudne wianki!!!
OdpowiedzUsuńWitaj Na Różanej Ławeczce :) Dziękuję :) I pozdrawiam:)
UsuńZaczytałam się... Cudnie i nastrojowo...
OdpowiedzUsuńA wianki - poezja!:)
Dziękuję Ci Madziu...
UsuńAgnieszko piękne zrobiłaś stroiki i wprowadziłaś klimat,który mnie cały czas nie opuszcza...
OdpowiedzUsuńRozumiem Cię, choć każdy swój smutek opłakuje po swojemu...
Usuńpozdrawiam :)
Piękny post kochana - cudowne zdjęcia i strioki bardzo śliczne - oj się zagłębiłam w jakięś myślenie - buziaki śle Marii
OdpowiedzUsuńMarii nasze życie nie składa się z samych przyjemności, niestety czasami musimy przystanąć i zagłębić się w swoją duszę...
Usuńpozdrawiam :)
Hej :)
OdpowiedzUsuńZapraszam do mikołajowej zabawy
http://fabulous-christmas.blogspot.com/2014/11/candy-mikoajkowe.html
Dziękuję zaraz wskoczę, a i o Twojej prośbie pamiętam, tylko jakoś teraz przystanęłam, tzn zwolniłam i powoli dochodzę do siebie...
UsuńBuziaki:)
Takie dni są człowiekowi bardzo potrzebne. Dobrze jest po prostu stanąć w miejscu i zagłębić się w to, co niematerialne. Pomyśleć o własnym życiu nie w kontekście codziennej pogoni za pracą, szkołą. Dobrze jest się po prostu wyciszyć.
OdpowiedzUsuńWitaj na Różanej Ławeczce :)
Usuńmasz rację, życie nasze jest tak szybkie, że nawet nie mamy czasu się zatrzymać...
a ten czas dany nam jest zbyt krótki...
pozdrawiam :)