BABCIA to zazwyczaj starsza kobieta, która swoją pomarszczoną i spracowaną dłonią głaszcze nas po głowie. To kobietka , która ma dla nas zawsze czas i radę.
BABCIA jest zawsze uśmiechnięta i nigdy nie mówi nie, chociaż czasami złe samopoczucie nie pozwala jej na wybryki z wnukami. KOCHAMY CIĘ!
Chociaż czasami zapominamy, że CIĘ mamy . Dlatego cieszę się , że jest taki dzień w roku , który przypomina nam O BARDZO WAŻNEJ OSOBIE w naszym życiu.
Mojej BABCI już dawno nie ma wśród nas , ale zastanawiałam się nad zadanym wcześniej pytaniem: Czego nauczyła mnie moja BABCIA?
Pamiętam, że zawsze opowiadała mi bajki. Pamiętam też, że lubiła wszystko przerabiać. Szyła , haftowała i wycinała co popadnie. Nosiła chustkę na głowie i była bardzo pomarszczona i malutka. Szkoda, że nie dane nam było razem więcej spędzić czasu. Dziś wiem , że to co robię jest dane mi od BABCI.Chociaż nigdy nie pomyślałabym wcześniej , że kiedyś robótki ręczne będą mi sprawiać tyle frajdy i będzie to mój sens życia. Lubię koronki , wstążki i gałganki, stare fotografie i wiersze pisane piórem . Kocham to , więc myślę , że to co robię - mam właśnie dane od MOJEJ KOCHANEJ BABCI .
DZIĘKUJĘ CI BABCIU!!!
A WY , czego nauczyłyście się od swoich KOCHANYCH BABĆ? Pozdrawiam:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz