sobota, 26 stycznia 2013

Zima, zima, zima pada, pada śnieg...




                                                                                  

Za oknem nadal panuje Pani Zima. Czas na spacery i zimową zadumę . Postanowiliśmy rodzinnie wybrać się na spacer do lasu. Widok był piękny. Drzewa posypał  śnieg , a wczorajsze - 15°C  jeszcze bardziej je przyozdobiło. Przecudnie!







    

                                                      Przyznacie , że piękne widoki . 


     Po godzinie musieliśmy niestety  wracać do domu , ponieważ nasza Gabisia troszeczkę  skruszała na mrozie . Fajnie wyjść i trochę pooddychać świeżym powietrzem :) Polecam!




                 
                      

wtorek, 22 stycznia 2013

Moja różano - anielska kolekcja.


         
           Dziś wystawiam kilka drewniaków z różanej kolekcji , którą zrobiłam jeszcze przed świętami : 


                                                 
                                             















                                   herbatnica , którą można używać jako skrzyneczkę do biżuterii

                                             
                                                               tak wygląda w środku


            i kilka prac anielskich :














             

                                                                 Różana Ławeczka 



                            Pozdrawiam :)

poniedziałek, 21 stycznia 2013

Tort dla Babuni






       

                       
              Dziś  ŚWIĘTO  BABCI   więc dla wszystkich babć Tort Bezowy z syropem klonowym . 
   


         1)   Co jest nam potrzebne?

            Krążki bezowe  2 szt.
            Masa budyniowa z serkiem mascarpone , bakaliami i syropem klonowym.
            Piękny talerz do tortu i karafka domowego winka.

          2)  Sposób wykonania :
            Do zrobienia krążków bezowych potrzebne nam będą :
            2 szkl. cukru 
            6 białek
             
            Białka ubijamy, następnie dodajemy powoli cukier  i  miksujemy tak długo , aż cukier się rozpuści.
            Z papieru do pieczenia wycinamy dwa krążki i nakładamy masę bezową po połowie . 
            Pieczemy krążki , każdy osobno w temp.150 C - 1 godz. 
            Po upieczeniu każdego krążka ,  pozostawiamy go przy zamkniętym piekarniku na 20 min.


            Do zrobienia masy potrzebujemy : 
            1/2 kost. masła 
            1/2 kost. palmy 
            masę budyniową 
            serek mascarpone
            kilka kropli alkoholu
            syrop klonowy
            bakalie ( figi, daktyle )
            
            Masę budyniową robimy tak jak budyń :
            
            1 szkl. mleka wlewamy do garnuszka , dodajemy 1/2 szkl. cukru i gotujemy. Drugą szkl. mleka         łączymy z budyniem waniliowym i kiedy mleko w garnuszku się zagotuje wlewamy drugą  szkl. z mlekiem i budyniem. Gotujemy przez chwilkę. Po przestudzeniu do budyniu dodajemy 3 żółtka , które łączymy z masą niestety ręcznie.
             Tak przygotowaną masę budyniową dodajemy do rozkręconego masła i palmy. Następnie dodajemy pozostałe składniki i miksujemy. 
              PAMIĘTAJCIE - syropem klonowym oszczykujemy masę , którą kładziemy na pierwszym krążku bezowym. Potem przykrywamy masę drugim krążkiem i posypujemy na to kakao.






        Najważniejszym składnikiem Tortu Babuni jest syrop klonowy , który nadaje bardzo wyrazisty smak . Ja osobiście lubię jak wypływa ze środka bezy. Kolor syropu jest złocisty więc kontrastuje z białą bezą. 
        
         Życzę Wam powodzenia i smacznego! Mam nadzieję , że Wasze Babcie będą z Was dumne !


         CIEKAWOSTKA RÓŻANEJ ŁAWECZKI :
      
 SYROP KLONOWY - ma lekko gęstą konsystencję , słodki smak , bursztynową barwę i charakterystyczny zapach . Syrop klonowy jest afrodyzjakiem, takim samym jak lubczyk, bowiem zwiększa on wrażliwość na bodźce zewnętrzne i pobudza zmysły. 
  Można go używać jako polewa do naleśników i gofrów, jest dodatkiem do owoców, ciast i lodów.
       
          

Czego nauczyły Nas nasze BABCIE?







            BABCIA  to zazwyczaj starsza kobieta, która swoją pomarszczoną i spracowaną dłonią głaszcze nas po głowie. To kobietka , która ma dla nas zawsze czas i radę. 
            BABCIA jest zawsze uśmiechnięta i nigdy nie mówi nie, chociaż czasami złe samopoczucie nie pozwala jej na wybryki z wnukami. KOCHAMY CIĘ!
Chociaż czasami zapominamy, że CIĘ mamy . Dlatego cieszę się , że jest taki dzień w roku , który przypomina nam O BARDZO WAŻNEJ OSOBIE w naszym życiu.
            Mojej BABCI już dawno nie ma wśród nas , ale zastanawiałam się nad zadanym wcześniej pytaniem: Czego nauczyła mnie moja BABCIA?
     Pamiętam, że zawsze opowiadała mi bajki. Pamiętam też, że lubiła wszystko przerabiać. Szyła , haftowała i wycinała co popadnie. Nosiła chustkę na głowie i była bardzo pomarszczona i malutka. Szkoda, że nie dane nam było razem więcej spędzić czasu. Dziś wiem , że to co robię  jest dane mi od BABCI.Chociaż nigdy nie pomyślałabym wcześniej , że kiedyś robótki ręczne będą mi sprawiać tyle frajdy i będzie to mój sens życia.   Lubię koronki , wstążki i gałganki, stare fotografie i wiersze pisane piórem .  Kocham to , więc myślę , że to co robię - mam właśnie dane od  MOJEJ KOCHANEJ BABCI .     



                                                          DZIĘKUJĘ CI BABCIU!!!






A WY , czego nauczyłyście się od swoich  KOCHANYCH BABĆ? Pozdrawiam:)

      

wtorek, 15 stycznia 2013

Imiona jako nasz talizman na życie.


 


     Nasze imię  jest nierozerwalną częścią naszego jestestwa. Niezależnie od tego czy nam się podoba, czy też nie, wiąże się z nim nasze pierwsze wspomnienie. To nasi rodzice wybrali nam ten znak na całe nasze życie, dlatego powinniśmy nosić je godnie, bo ono wyróżnia nas z pośród wielu takich samych imion.
     Warto, sięgając do Księgi Imion, poznać znaczenie swojego imienia i dowiedzieć się jaka jest jego historia, jakie cechy zachowania są z nim związane, a przez to lepiej poznać siebie samego. Może dzięki temu zrozumiemy skąd biorą się nasze reakcje na różne sytuacje.
     Ja nie omieszkałam zajrzeć do takiej Księgi i muszę przyznać, że byłam trochę  zaskoczona tym, co tam napisano. Najbardziej spodobało mi się przysłowie:
                               
                     "Skromna jak święta Agnieszka, a diabeł w niej  mieszka"      :):):)




     Tak więc zainspirowana słowem IMIĘ , poczyniłam kilka kolorowych literek , które poskładały się w piękne imiona.






    Literki są drewniane, pomalowane ręcznie.Można je powiesić lub przykleić.
          Pozdrawiam:)
   

poniedziałek, 14 stycznia 2013

Pięć słów na literę P ...

... to PRZEMALOWANIE , PRZYKLEJANIE ( DECOUPAGE ) , POSTARZANIE , POBIELANIE (BIELENIE) I POKORA.
Zaczęło się od PRZEMALOWANIA. Dwa lata temu po przeczytaniu mojego pierwszego wtedy bloga mygreencanoe , dostałam skrzydeł i postanowiłam przemalować swój dom , na mój ukochany kolor kremowy . Przemalowywałam wszystko co było możliwe . Kiedy skończyłam , nasz domek nabrał jasności . Potem wzięłam się za wyszukiwanie starych koszy , szafek , półek , które również przemalowywałam i POSTARZAŁAM .

                                    

                                

                                     
PRZYKLEJANIE ( DECOUPAGE )to kolejna czynność , którą bardzo lubię . Oklejam wszystko co nadaje się do oklejenia . Uwielbiam wykorzystywać do tego serwetki , papiery ryżowe , koronki czy wstążki . Mogłabym robić to godzinami .

                                           

                                 


                                 
                               

                               

Kolejne moje P  to POBIELANIE czyli BIELENIE . Tutaj dopiero zaczynam , chociaż mam już na koncie parę rzeczy , którymi mogę się pochwalić .


                                  

                                         


                               

    I na koniec została nam POKORA  ii  z tym mam bardzo duży problem.Każdy przedmiot , który ozdabiam , przerabiam lub maluję staram się zrobić tak , by był tym jedynym , wyjątkowym . Wiem , że muszę się jeszcze wiele nauczyć , dlatego śledzę nowinki jakie pojawiają się na blogach . Szukam tam inspiracji i próbuję uczyć się na błędach . Nie zniechęcam się . Jeśli coś mi nie wychodzi , staram się jeszcze bardziej , bo wiem , że tylko pracą i POKORĄ można  osiągnąć cel .



             Dzisiaj to na tyle . Mam nadzieję , że moje PIĘĆ SŁÓW NA ,,P '' Was zaciekawiło :-)





środa, 9 stycznia 2013

Wspomnienia i mądrości życiowe.

   Dzisiaj przeglądając ulubione blogi, natknęłam się na blog  Vintage Rose . Bardzo zaciekawiła mnie tam etykieta: Mądrości życiowe. Polecam opowiadanie o kobiecie, która czekała na swojego Anioła, na wysokiej górze. To opowiadanie w pewnym sensie jest jak gdyby oczyszczeniem, przynajmniej dla mojej duszy. To dobrze, że w tym wirtualnym świecie są jeszcze ludzie, którzy potrafią na chwile zatrzymać czas i  "nakarmić" nas miłością do samego siebie.Nie wstydźmy się dumać, bo zaduma to też ludzka rzecz, a pamiętajcie,że dopada nas w najmniej oczekiwanym czasie. Zapraszam więc wszystkich do poczytania i zadumy, a Rose dziękuję za to, że jest.

    Wracam do pracy i życzę udanego dnia. 

poniedziałek, 7 stycznia 2013

"...gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca"




Dzisiejszy post zaczynam od cytatu z Małego Księcia. Może trochę smutny, ale czy nie prawdziwy?Lubię te zimowe wieczory, kiedy przy kubku gorącej herbatki , wśród ciepła palących się świec, można powspominać to, co spotkało nas dobrego w 2012 r. Robicie sobie taki reset? Mnie dzisiaj dopadła nostalgia. Kocham ten stan, ale na krótko. 



 Ogólnie wszystko wyszło mi  na plus, pomimo paru potknięć, ale czym byłoby życie bez paru niepowodzeń . Myślę, że jeśli taki będzie i ten rok, to mogę być spokojna, czego i Wam życzę. 





 A od jutra... Biorę się do pracy.  Nowy Rok przyniósł mi mnóstwo nowych pomysłów, które muszę wcielić w życie. A więc do dzieła.

 Zapraszam i pozdrawiam wszystkie duszyczki.






niedziela, 6 stycznia 2013

Mój pierwszy raz...

Mój pierwszy raz... jest bardzo zakręcony. Myszkując po Waszych blogach wydawało się to wszystko takie proste więc za namową mojej kochanej córeczki postanowiłam spróbować.Przyznam się,że troszeczkę jestem zagubiona,ale myślę,że dam radę.



A więc zapraszam Was do Różanej Ławeczki :)