Cisza dla spragnionych dusz...

Witajcie...

Dziś trochę nostalgii, chociaż nie mam żadnego powodu to...

Przeżyjmy jeszcze jeden taki dzień....

Czy to MY , czy już nie MY...

Czy każdy zmienia się sam , czy też zmienia Nas rzeczywistość?

Przecież kiedyś byliśmy tacy I N N I...

Mam wrażenie, ze ta dorosłość trochę mnie przerosła. 

Dorosłość, nie zła, ale ta dobra.

Kiedy staję przed lustrem, mam wrażenie, że 

czas płynie obok mnie.

Zmieniamy się, a nie zauważmy tego.

Dopiero kiedy KTOŚ zatrzymuje Nas w pogoni dnia

MY 

łapiemy się za głowę i ...

już wiemy, że może byśmy przeżyli ten jeden dzień

tak inaczej, tak piękniej...

Kochani nie dajmy się szarości , cofnijmy czas i

ruszmy z wysoko podniesioną głową i

wyprostowaną piersią i...

bądźmy przez chwilę TACY jak DAWNIEJ...

                                by to co Nas gdzieś ominęło, miało szansę spotkać Nas .                                

                                                           cdn...

Kiedyś porozmawiamy o pamiętnikach, które gdzieś zalegają głęboko w naszych sekretnych szafach...

Pozdrawiam Was sentymentalnie, żeby nie popsuć nastroju...